نصب مجازی ساز KVM بر روی ابونتو و سنت او اس ۷

مارس 27, 2020

اشتراک گذاری پست

همانطور که می دانید KVM یکی از راه حل های مجازی سازی کامل برای لینوکس است که بر روی سخت افزارهای x86 کار می کند و در برگیرنده اکستنشن های مجازی سازی است. این مجازی ساز شامل ماژول هسته قابل بارگذاری به نام Kvm.ko است که می تواند زیرساخت مجازی سازی اصلی را فراهم کند. ماژول مخصوص پردازنده به نام Kvm-intel.ko نیز در آن وجود دارد. به کمک این مجازی ساز می توانید ماشین های مجازی متعددی را اجرا کنید. هر ماشین مجازی سخت افزار مجازی خصوص خود را دارد. KVM یک نرم افزار متن باز است. اگر از لینوکس استفاده می کنید برای ایجاد ماشین مجازی به VirtualBox یا Vmware نیازی نخواهید داشت. می توانید از KVM برای اجرای ویندوز و لینوکس در ماشین های مجازی استفاده کنید. در چنین شرایطی قادر خواهید بود KVM را به صورت مستقیم با یه کمک ابزارهای خط فرمان دیگر مورد استفاده قرار دهید اما به خاطر داشته باشید که اپلیکیشن گرافیکی مدیریت ماشین مجازی برای افرادی که سایر برنامه های ماشین مجازی را مورد استفاده قرار داده اند مفیدتر خواهد بود. در این مقاله قصد داریم در مورد نصب KVM بر روی اوبونتو و سنت او اس ۷ صحبت کنیم. پس همراهامید احمدیانی باشید.

نصب KVM بر روی اوبونتو:

KVM تنها زمانی کار می کند که CPU شما از مجازی سازی پشتیبانی نماید. برای اینکه ببینید CPU ای که در اختیار دارید از این ویژگی ها پشتیبانی می کند یا خیر، بهتر است دستور زیر را اجرا کنید:

egrep -c ‘(svm|vmx)’ /proc/cpuinfo

۰ نشان دهنده این است که CPU شما از مجازی سازی پشتیبانی نمی کند. این در حالیست که عدد ۱ یا بالاتر از آن نشان دهنده پشتیبانی از مجازی سازی است. باید پشتیبانی از مجازی سازی را در بایوس رایانه خود فعال کنید. برای اینکه بتوانید KVM و بسته های موردنظر را نصب کنید می توانید از دستور زیر استفاده نمایید. همانطور که در قسمت های قبلی گفتیم می توانید از اپلیکیشن گرافیکی برای مدیریت ماشین های مجازی خود استفاده کنید.

sudo apt-get install qemu-kvm libvirt-bin bridge-utils virt-manager

تنها کاربر روت و کاربری که در گروه libvirtd قرار دارد می تواند از ماشین های مجازی KVM استفاده کند. دستور زیر را برای اضافه کردن اکانت موردنظر خود به این گروه مورد استفاده قرار دهید:

sudo adduser name libvirtd

بعد از اجرای این دستور، خارج شوید و دوباره لاگین کنید. دستور زیر را بعد از لاگین اجرا نمایید. باید لیست خالی از ماشین های مجازی را مشاهده کنید. این موضوع نشان می دهد که همه چیز به درستی کار می کند:

virsh -c qemu:///system list

ایجاد ماشین مجازی:

بعد از اینکه KVM را نصب کردید، راحت ترین روش برای استفاده از آن، کاربرد اپلیکیشن گرافیکی مدیریت ماشین مجازی است.

بر روی دکمه Create New Virtual Machine در تولبار کلیک کنید. در این شرایط Virtual Machine Manager روش نصب را انتخاب می کند و سخت افزار مجازی ماشین مجازی شما را پیکربندی می نماید. اگر از اپلیکیشن های دیگر همچون Vmware استفاده کرده باشید این فرایند برایتان آشنا خواهد بود. می توانید از طریق دیسک، ISO image یا حتی شبکه نصب خود را انجام دهید.

اگر می خواهید حافظه ماشین مجازی تان بیشتر از ۲ گیگا بایت باشد، باید Linux kernel 64 بیتی داشته باشید. سیستم های ۳۲ بیتی می توانند حداکثر رم ۲ گیگا بایت را به ماشین های مجازی خود اختصاص دهند.

به طور پیش فرض، KVM به شما اجازه می دهد bridged networking شبیه NAT را داشته باشید. اگر نرم افزار سرور را در ماشین مجازی خود اجرا می کنید و می خواهید از طریق سایر دستگاه های موجود در شبکه به آن دسترسی داشته باشید ، باید تنظیمات شبکه را کمی تغییر دهید. بعد از انتخاب روش نصب، Virt-Manager سیستم عامل guest را بوت می کند.حالا می توانید سیستم عامل را نصب کنید.

مدیریت ماشین های مجازی:

پنجره مدیریت ماشین مجازی لیستی از ماشین های مجازی نصب شده را نشان می دهد. در پنجره مورد نظر بر روی ماشین مجازی راست کلیک کنید. شما می توانید فعالیت هایی همچون آغاز،خاموش کردن، کلون کردن یا مهاجرت را انجام دهید.

اگر بر روی ایکون شبیه i در تولبار کلیک کنید می توانید اطلاعاتی در مورد ماشین مجازی به دست آورید و سخت افزار مجازی آن را پیکربندی کنید.

پیش نیازها:

همانطور که قبلا نیز بیان کردیم KVM تنها زمانی به درستی کار می کند که CPU از مجازی سازی سخت افزار پشتیبانی نماید. همانند قسمت قبل برای اینکه بفهمید این قابلیت وجود دارد یا خیر از دستور زیر استفاده کنید:

# egrep ‘(vmx|svm)’ /proc/cpuinfo

اگر دستور بالا خروجی همچون vmx یا svm را داشت می توانید مطمئن شوید که سخت افزار شما از مجازی سازی پشتیبانی می کند.

نصب KVM:

برای نصب آخرین بسته qemu و نیز اپلیکیشن مدیریت ماشین مجازی دستور زیر را اجرا کنید:

# yum install qemu-kvm qemu-img virt-manager libvirt libvirt-python libvirt-client virt-install virt-viewer

ایجاد ماشین مجازی:

بعد از اینکه KVM و سایر ابزارها را نصب کردید، باید ماشین مجازی خود را ایجاد کنید.

حالت خط فرمان:

دستور virt-install با استفاده از خط فرمان، ماشین مجازی مدنظر شما را ایجاد می کند. این دستور نیازمند ورودی های متعددی است.

# virt-install –name=itzgeekguest –ram=1024 –vcpus=1 –cdrom=/tmp/CentOS-6.5-x86_64-minimal.iso –os-type=linux –os-variant=rhel6 –network bridge=br0 –graphics=spice –disk path=/var/lib/libvirt/images/itzgeekguest.dsk,size=4

به خاطر داشته باشید که دستور بالا از bridged networking “br0” برای ماشین مجازی استفاده می کند تا بتواند با شبکه بیرون ارتباط داشته باشد.

–name – نام ماشین مجازی

–ram – اندازه حافظه

–vcpus – تعداد CPU

–cdrom – موقعیت ISO image

–os-type – نوع سیستم عامل

–os-variant – توزیع سیستم عامل

–network – Networking

–graphics – تنظیمات نمایش guest

–disk path – موقعیت دیسک با اندازه چهار گیگابایت

حالت گرافیکی:

دستور زیر را در ترمینال تایپ کنید

همچنین می توانید به قسمت Application –> System Tools –> Virtual Machine Manager بروید. اگر دسترسی روت نداشته باشید از شما خواسته می شود پسورد خود را انتخاب کنید. بعد از باز شدن آن، می توانید بر روی Localhost راست کلیک کنید و عبارت new را انتخاب نمایید. Virtual Machine Manager ویزارد جدیدی را برای ایجاد ماشین مجازی اغاز می کند. شما می توانید به کمک این رابط گرافیکی کارهای خود را به راحتی انجام دهید.

گام اول:

نام ماشین مجازی را انتخاب کنید. ممکن است از شما خواسته شود سیستم عامل را نصب کنید.

گام دوم:

موقعیت iso image را وارد کنید. نوع سیستم عامل و نسخه آن را انتخاب کنید.

گام سوم:

حالا می توانید CPU و حافظه را برای ماشین مجازی پیکربندی کنید.

گام چهارم:

در این مرحله باید فضای ذخیره سازی که می خواهید به ماشین مجازی اختصاص دهید را تعیین کنید. تیک گزینه Allocate entire disk now را بردارید.اینکار مانع از اختصاص فضای کامل به هنگام ایجاد ماشین مجازی می شود.

گام پنجم: