چرا سرمایه گذاری روی استیبل کوین ها ایده بدی است؟! – فناوران امید

حدودا یک ماه پیش کمپانی Gemini دلار Gemini را عرضه کرد. این ارز رمزپایه با دلار برابری می کند ولی در بلاکچین ساخته شده و بنابراین می تواند آن را به شبکه اتریوم منتقل کرد. همچنین این کوین نسبت به دیگر استیبل کوین ها مانند تتر با استاندارد های قانون گذاری سازگاری بیشتری دارد. این کوین ها نوآوری با خود به همراه آورده اند ولی سرمایه گذاری روی استیبل کوین ها ایده خوبی نیست.

استیبل کوین ها در نقش یک پل مهم

شاید استیبل کوین ها نقش جذاب و مهمی در ایجاد یک پل بین پول دیجیتال و پول اسکناس مثلا دلار آمریکا داشته باشد.

مشخص است که از نظر فناوری نقش با ارزشی برای ایفا کردن در این جا وجود دارد. تقریبا همه جا دلار آمریکا یک واحد استاندارد برای حساب و کتاب است.

در حالی که قیمت گذاری روی اشیا بر اساس مثلا بیت کوین، می تواند مشکلاتی را برای قیمت گذاری و قرارداد های ساده ایجاد کند.

برای مثال اگر من به شما بگویم که قیمت یک بطری نوشابه 2 دلار است، شما متوجه می شوید که این مقدار به چه معناست ولی اگر به شما بگوییم این نوشابه 0.00032 بیت کوین قیمت دارد، درک آن برای شما کمی دشوار می شود.

تازه علاوه بر این فردا هم قیمت یک نوشابه برابر 2 دلار است ولی اگر قیمت بیت کوین تغییر کند شاید قیمت آن 0.00032 بیت کوین نماند. در این صورت استیبل کوین ها می توانند خالق پلتفرمی برای ایجاد نوآوری در ارز های دیجیتال و قرارداد ها باشند.

این کوین ها یک پیوند برای برگشت به دنیای ارز اسکناسی باقی می گذارند.

با این وجود، در سالی نا امیدکننده که بسیاری از ارز های رمزپایه ارزششان به نصف رسید یا افت داشت، بعضی ها استیبل کوین ها را به خاطر نوسان خفیفشان ستایش می کنند. اما این نتیجه گیری و تصمیم اشتباهی است.

اول این که تقریبا هر نوع دارایی در طی 12 گذشته کمترین میزان نوسان را نسبت به ارز های رمزپایه داشته است. این که بگوییم استیبل کوین ها نسبت به دیگر دارایی های رمزپایه کمترین نوسان را داشته است، حرف نادرستی است چون که امروزه هر چیزی به جز ارز های رمزپایه کمترین نوسان را دارد.

مشکلی که دلار دارد

دلایل کمی برای سرمایه گذاری روی استیبل کوین ها وجود دارد. یکی از اصلی ترین مشکل ها این است که تاریخ نشان می دهد خود دلار آمریکا نیز از نظر سرمایه گذاری گزینه خوبی نبوده است. از طرفی یکی از قول های جذابی که ارز های رمزپایه به کاربران می دهند، نامتمرکز بودن است.

اساسا دولت نمی تواند زمانی که بدهکاری بالا آورده است، ارز رمزپایه بیشتری تولید کند. این چیز خوبی است.

وقتی که دولت پول بیشتری چاپ می کند در واقع ارزش پول را پایین می آورد.

برای مثال اگر شما در سال 1918 یک دلار می داشتید، حالا یک قرن بعد تر در سال 2018 شما می توانید به اندازه 6 سنت در سال 1918 خرید کنید؛ این افت زیادی است.

البته که یک دلار هنوز یک دلار است ولی قدرت خرید شما با یک دلار کمتر شده است.

ارزش ارز ها در طول زمان تمایل به افت دارند، بعضی ها سریع تر از دیگران افت می کنند. که خوب دلار آمریکا یکی از نمونه های خوب است و وضعیت اقتصادی زیمباوه به خوبی نشان می دهد که چاپ زیاد پول چگونه می تواند پول را به شدت بی ارزش کند و تاثیرگذاری آن را به صفر برساند.

با برابر کردن یک استیبل کوین با دلار آمریکا، در واقع آن هم تبدیل به یک سرمایه گذاری بد تبدیل می شود چرا که ارزش آن از چیزی می آید که خودش سرمایه گذاری خوبی نیست.

درست است که دلار آمریکا نوسان کمتری نسبت به ارز های رمزپایه و البته دیگر ارز های اسکناسی دارد؛ با این وجود بهتر بودن از یک سری سرمایه گذاری های بد، آن سرمایه گذاری را تبدیل به سرمایه گذاری خوب نمی کند!

همچنین، با برابر کردن یک استیبل کوین با یک ارز که مشکل آن متمرکز بودن است، برخی از مزایای نامتمرکز بودن آن ارز رمزپایه از بین می رود.

سرمایه گذاری روی استیبل کوین ها توجیه ندارد

بنابراین، استیبل کوین ها نقشی را در نوآوری های اقتصادی دارند ولی سرمایه گذاری روی استیبل کوین ها توجیه ندارد.

همین چند وقت پیش یکی از معروف ترین استیبل کوین ها، تتر افت قیمت شدیدی را به خود دید که بسیاری معتقدند که دلیل آن بوجود آمدن یک شایعه بوده است.